روزی موتزارت در یکی از کنسرت های نوازنده معروف «آبت فوگلر» حضور یافت که داشت کنسرتو خود موتزارت را میزد موتزارت به دقت گوش میداد بلافاصله نامه ای به پدرش نوشت:
موومان اول را خیلی تند نواخت پرده های پایین تر اصلا چیزی نبوود ک من نوشته بوودم گاهی تبدیل به ملودی دییگری میشد این تمپو برای این غیر ممکن است زیرا ذهن قادر ب درک آن نیست خب چه فایده؟ این به چه درد میخورد مثلا میخواهد بگوید حرفه ای است؟
واقعا نوازنده احمقی است مردک قدرت درک زمان ملوودیک هم ندارد دلم میخواست سرش فریاد بزنم : احمق چرا اینقدر تند میزنی؟ معلوم است تند زدن آسانتر است آهسته نواختن استادی میخواهد در پاساژ های مشکل آدم میتواند بدون اینکه کسی بفهمد چند نت را از قلم بیندازد ولی آهسته دستش رو میشود وقتی تند نواخته شود کسی نمیفهمد، ولی آیا موسیقی زیبا این است؟
وقتی همه چیز مشخص شده حق نداری از خودت هر چی دوست داشتی تغییر دهی مگر آهنگ توست؟تمپو باید همانطور باشد که نوشته شده تا کشش و طعم و ذوق تناسب داشته باشد این یعنی یک کلاسیست واقعی
ــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع:
سرگذشت پیانو تالیف هرولد شونبرگ
